Contenuto


Atti relativi alla Erezione delle sei Parrocchie della Cittą di Andria

Fatta dall’Ill.mo e Rev.mo Mons. D. Gioan Giuseppe Longobardi Vescovo della medesima Cittą

di Mons. Gioan Giuseppe Longobardi (vescovo di Andria dal 1852 al 1870)


Titolo I.
Capo II. – Decretum S. Congregationis Concilii uti Litterę Apostolicę sub plumbo expedite.

Die 23 aprilis 1857 – SS.mus Dominus Noster, audita relatione infrascripti Cardinalis Pręfecti S. Congregationis Concilii Tridentini Interpretis, ac omnibus facti et juris momentis relatis in superius exscripto libello a R.mo Episcopo Andrien exhibito mature perpensis, precibus ejusdem Episcopi annuens Suprema Sua Auctoritate statuit, ac mandavit, ut infra.

1. Supprimendam ac perpetuo extinguendam esse habitualem ac actualem curam animarum, quę ab uno Capitulo Cathedralis principaliter super universa urbe Andriensi, ejusque populo exercetur, et subsidiarie a Capitulo Collegialis Ecclesię S. Nicolai ejusdem Civitatis, tamquam Coadjutore; atque super Paroecia Cathedralis sic extincta ac suppressa sex noviter erigendas et instituendas esse Paroecias cum pleno jure parochialitatis, pręsertim cum fonte Baptismali, aliisque de jure ac consuetudine competentibus, peracta territoriali circumscriptione, ac assignato unicuique proprio ambitu cum ęquali quo magis fieri poterit animarum numero.

2. Hujusmodi Paroeciarum erectionem faciendam esse in determinatis Ecclesiis intra ambitum Civitatis Andriensis existentibus, ut infra, nimirum primam in Ecclesia Cathedrali, alteram in Collegiata Eeclesia S. Nicolai, tertiam in Collegiata Ecclesia Marię Virginis ab Angelo salutatę, quartam in Ecclesia S. Augustini, quintam in Ecclesia S. Dominici, sextam demum in Ecclesia S. Francisci: omnesque sic erectas de respectivo provvidendas esse Rectore Sacerdote e Clero Sęculari per formalem concursum eligendo, ac liberę habendas esse Collationis R.mi Episcopi pro tempore, una excepta Paroecia in Cathedrali Ecclesia erigenda, super qua reservandum erit respectivo Capitulo jus-patronatus Ecclesiasticum, cui ea propter inerit facultas in Parochum collegialiter, ас per secreta suffragia eligendi quem inter adprobatos ab Examinatoribus in formali concursu magis in Domino idoneum judicaverit, eumque Episcopo pręsentabit ad canonicam Paroecię institutionem assequendam.

3. Unicuique Parocho adjungendum esse alium idoneum Sacerdotem Coadjutorem in animarum curę exercitio ab ipso Parocho de Episcopi consensu designandum ac removendum.

4. Congruam Parochialem assignandam ac determinandam esse in annuo reditu certo non minori ducalis biscentum pro unoquoque Parocho: Coadjutoribus vero, seu vice-Parochis stipendium statuendum in ducatis quinquaginta, salvo alio emolumento ipsis aliunde ex jure obventuro. Proinde fundum pro Congruis ac stipendiis, ut supra statutis, desumendum esse tum ex reditibus sic dictę Massę Choralis septem Canonicatuum ex undecim modo vacantibus in Ecclesia Cathedrali, quos pro hujusmodi effectu supprimendos, et quatenus opus sit veluti perpetuo suppressos virtute pręsentis Decreti ex nunc retinendos ac agnoscendos esse declaratur: tum ex reditu pii Legati Ponza nuncupati, quod Collegiatę S. Nicolai inhęret, in annua tamen determinata summa ducatorum nongentum.

5. Archipresbyteratui, quę extat secunda in Cathedrali Dignitas Capitularis, uniendam esse ac perpetuo attribuendam curam animarum Paroecię ejusdem Cathedralis; ita ut in posterum Prębenda Archipresbyteratui addicta reservata semper maneat pro Parocho, et Parochus ut supra eligendus esse debeat insimul Archipresbyter, cum omnibus ac singulis ju. ribus, pręrogativis, honorificentiis, ac pręminentiis, quibus de jure ac legitima consuetudine uti, frui, adhucusque soliti fuerunt Archipresbyteri. Et quoniam Archipresbyteratus suum modo habet legitimum Rectorem, ne retardetur erectio ac in stitutio novę Paroecię Cathedralis, juxta formam superius statutam, quatenus modernus Archipresbyter requisitus renuerit animarum curam assumere, deputandus erit in id muneris Vicarius Curatus usquedum vacaverit quomodocumque Archipresbyteratus.

6. Prępositurę pari modo, quę est prima in Collegiata S. Nicolai Dignitas, quęque in pręsentiarum vacat, addicendam esse ac perpetuo uniendam animarum curam in eadem Collegiata erigendam, ita ut Parochus eligendus sit insimul Prępositus Capituli, et cum omnibus respectivis juribus, pręrogativis, ac pręminentiis, prout de Archipresbytero Cathedralis dictum est.

7. Tam Paroeciis Ecclesiarum Collegiatarum, quam aliarum Ecclesiarum, ut supra designatarum, eorumque respectivis Parochis pro tempore imponendum esse onus annuę perpetuę pręstationis quinque librarum Cerę albę elaboratę Capitulo Ecclesię Cathedralis in festo Titularis formiter offerendę in signum Matricitatis.

8. Ad pręcavenda jurgia ac dissentiones, determinandum ac constituendum esse quod Parocho S. Augustini, S. Dominici et S. Francisci ordinem standi et procedendi in publicis conventibus ac processionibus, habita ratione ad cujusque Ecclesię antiquitatem, splendorem, pręrogatķvas, ac privilegia si quę habeant. Quę omnia et singula in sui tenore et forma executione esse committenda R.mo Andrien Episcopо, quacumque exceptione ac appellatione remota, et in posterum inviolabiliter ab omnibus servanda, mandat et decernit eadem Sanctitas Sua, tribuens pro hujusmodi effectu pręfato Episcopo facultates necessarias et opportunas, etiam tamquam Speciali Apostolicę Sedis Delegato: contrariis quibuscumque, etsi pręcipua mentione dignis, pręsertim dissensu ac contradictione tum Capituli Cathedralis, tum Collegiatarum minime obstantibus, imposito, quatenus opus sit, eisdem contradictoribus perpetuo silentio. Hujusmodi autem decretum Sanctitas sua suffragari voluit perinde ac si Litterę Apostolicę sub Plumbo expeditę fuissent, necnon notificari mandavit Ministris Datarię Apostolicę pro respectivo juris effectu.

A. Episcopus Tuscus Card. Cagiano Pręp.
Anton. Quaglia Secretarius.


[Tratto da: “Atti relativi alla Erezione delle sei Parrocchie della Cittą di Andria, Fatta dall’Ill.mo e Rev.mo Mons. D. Gioan Giuseppe Longobardi Vescovo della medesima Cittą, in conformitą del Decreto Pontificio del 23 APRILE 1857, e del Sovrano Beneplacito del 31 agosto 1857, seguiti da taluni documenti anteriori, propri ad argomentare della estrema necessitą di tale erezione”, Napoli, Tipografia di Gaetano Gardamone, 1858.]